Λεύκη

Η λεύκη είναι μία αυτοάνοση πάθηση του δέρματος που σύμφωνα με τα νεότερα στατιστικά στοιχεία αφορά στο 1% του πληθυσμού της Ευρώπης και σε περίπου 100.000 ανθρώπους στην Ελλάδα. Στους ασθενείς με λεύκη το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται κατά των μελανοκυττάρων οδηγώντας στην απώλεια του χρώματος και τη δημιουργία σημείων με λευκό ή ροδαλό χρώμα στο δέρμα, και κάποιες φορές και στο τριχωτό της κεφαλής. 

Πέρα από την αυτοάνοση προέλευσή της, η λεύκη φαίνεται πως έχει κληρονομικό υπόβαθρο. Η λεύκη συχνά συνυπάρχει με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, επομένως μπορεί ο δερματολόγος να ζητήσει να γίνει ο αντίστοιχος εργαστηριακός έλεγχος προκειμένου να εντοπιστούν.

Τα συμπτωματα της λευκης

Το κύριο σύμπτωμα της λεύκης είναι η αλλαγή του χρώματος του δέρματος, αλλά τα τμήματα του δέρματος που θα επηρεαστούν εξαρτώνται από τον τύπο της. Υπάρχουν αρκετοί τύποι λεύκης, με τους πιο κοινούς να είναι η γενικευμένη και αυτή του προσώπου και των άκρων. Άλλοι τύποι είναι η τμηματική λεύκη (μόνο στη μία πλευρά του σώματος)  ή μόνο σε μερικά συγκεκριμένα σημεία του σώματος (εντοπισμένη ή εστιακή λεύκη).

Η γενικευμένη λεύκη συνήθως επηρεάζει και τις δύο πλευρές του σώματος συμμετρικά:

• Δάχτυλα χεριών και ποδιών, αυτιά, πόδια ή άλλα μέρη του σώματος στην περιοχή του κορμού
• Γύρω από το στόμα, τα μάτια και τη μύτη
• Περιοχές όπου συχνά εκδηλώνεται η λεύκη είναι και οι αγκώνες, τα γόνατα και οι αρθρώσεις των δακτύλων
• Επίσης, σημεία του δέρματος που τραυματίζονται ή τρίβονται συχνά, όπως το δέρμα στην περιοχή της ζώνης και του κολάρου

Η τμηματική λεύκη επηρεάζει μόνο συγκεκριμένα σημεία όπως:

• Δάκτυλα χεριών και ποδιών ή άλλα μέρη του σώματος που βρίσκονται μακριά από τον κορμό
• Το δέρμα που περιβάλλει τις κοιλότητες όπως το στόμα, τα μάτια και την μύτη
• Η εντοπισμένη λεύκη μπορεί επίσης να εμφανιστεί μόνο σε μια πλευρά του σώματος, με τη μορφή κηλίδων

Οι θεραπευτικες επιλογες για τη λευκη

Οι θεραπείες που προσφέρονται μέχρι σήμερα για τη λεύκη έχουν ως στόχο στην επιστροφή του φυσιολογικού χρώματος στο δέρμα. Αυτές περιλαμβάνουν:

• Φάρμακα σε κρέμα, αλοιφή και γέλη.
• Φωτοθεραπεία, κατά την διάρκεια της οποίας το δέρμα εκτίθεται σε ένα ειδικό τύπο φωτός που ονομάζεται UV. Η θεραπεία αυτή γίνεται στο ιατρείο.
• Για τη λεύκη έχουν εγκριθεί νέες καινοτόμες θεραπείες που στις σχετικές έρευνες έχουν δείξει υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης. 

Η συμβουλη της δερματολογου

Βασικό ρόλο στην εξέλιξη της λεύκης έχει η πρόληψη από την πλευρά του ασθενή. Είναι πολύ σημαντική η αποφυγή ηλιακού εγκαύματος ή μαυρίσματος ώστε τα λευκά τμήματα του σώματος να μην εμφανίζουν μεγάλη αντίθεση σε σχέση με το χρώμα του υπολοίπου δέρματος αλλά και για να μην εμφανιστεί στο μέλλον κακοήθεια του δέρματος που οφείλεται στην έλλειψη της προστατευτικής δράσης της μελανίνης σε αυτές τις περιοχές.

Για να προστατευτούν οι ασθενείς από τον ήλιο θα πρέπει:

• Να μένουν μακριά από τον ήλιο τις ώρες που το φως του είναι πιο δυνατό (10:00 – 16:00)
• Να μένουν κάτω από ομπρέλα, δέντρο ή γενικότερα περιοχές με σκιά
• Να φορούν αντηλιακό σε όλα τα σημεία του σώματος που δεν καλύπτονται από ρούχα. Επανάληψη κάθε 2-3 ώρες ή εφόσον έχετε ιδρώσει ή κολυμπήσει.

Βασικά στοιχεία για την αποτελεσματική προστασία είναι τα παρακάτω:

• Η χρήση αντηλιακού με SPF 30+ ή και περισσότερο
• Επιλογή αντηλιακού με προστασία από δύο τύπους υπεριώδους ακτινοβολίας UV, τις UVA και UVB. Τα αντηλιακά που προστατεύουν και από τους δύο τύπους μερικές φορές καλούνται και «ευρέως φάσματος»
• Προσοχή ώστε το αντηλιακό μην έχει λήξει ή να μην έχει ανοιχτεί πάνω από 3 χρόνια
• Η χρήση καπέλου με φαρδύ γείσο, ρούχων με μακριά μανίκια και μακριά παντζάκια.
• Η αποφυγή του σολάριουμ
• Στo 10-20% των ασθενών, η λεύκη υποχωρεί από μόνη της ενώ στους υπόλοιπους σταδιακά καλύπτει όλο και περισσότερες περιοχές του σώματος.