Κνίδωση

Η κνίδωση είναι μία συχνή πάθηση που επηρεάζει έως και το 20% του πληθυσμού και απαιτεί αξιολόγηση από τον δερματολόγο, καθώς μπορεί να συνδέεται με άλλες παθήσεις.

Ποια ειναι τα συμπτωματα της κνιδωσης

Η κατάσταση αυτή εκδηλώνεται με ψηλαφητές, ανυψωμένες κόκκινες «πλάκες» στο δέρμα, με μέγεθος και σχήμα που μπορεί να ποικίλει και που προκαλούν έντονο κνησμό. Φυσιολογικά, υποχωρούν μέσα σε λίγα λεπτά ή μέσα σε διάστημα κάποιων ωρών. 

Έως και το 50% των ασθενών εμφανίζει επίσης αγγειοοίδημα, πρήξιμο δηλαδή των ματιών ή και των χειλιών. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων η κνίδωση είναι ένα αυτοπεριοριζόμενο νόσημα. Η αυθόρμητη ύφεση εμφανίζεται στο 30 έως 50% των ασθενών στο ένα έτος και η μέση διάρκεια της νόσου είναι δύο έως πέντε έτη.

Ποια ειναι η θεραπεια για την κνιδωση

Η αγωγή που προτείνεται από τις κατευθυντήριες οδηγίες (guidelines) για την κνίδωση είναι η λήψη αντιισταμινικών χαπιών (κατασταλτικών ή μη) ενώ σπανιότερα μπορεί να απαιτηθεί η λήψη ενός μικρού κύκλου κορτικοστεροειδών, όταν για παράδειγμα συνυπάρχει αγγειοοίδημα. 

Στους ασθενείς με χρόνια κνίδωση είναι καλό η αγωγή να συνεχίζεται για 1 έως 3 μήνες μετά την καταστολή των συμπτωμάτων. Σε ασθενείς που παρά την ανωτέρω αγωγή δεν ελέγχεται το νόσημα, μπορεί ο δερματολόγος να προσθέσει ομαλιζουμάμπη, ένα μονοκλωνικό αντίσωμα κατά της ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE). Πρόκειται για μία θεραπεία ασφαλή και αποτελεσματική για πολλούς ασθενείς, ενώ αν και αυτή η προσθήκη δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν άλλα ανοσοκατασταλτικά ή ανοσοτροποποιητικά φάρμακα.

Τα αιτια της κνιδωσης/αλλεργικη αντιδραση

Αν και συνήθως είναι δύσκολο να εντοπιστεί η αιτία που πυροδοτεί την κνίδωση, στις νεοεμφανιζόμενες κνιδώσεις μπορεί να ενοχοποιηθούν κοινές ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις, φάρμακα, κατανάλωση τροφής ή τσιμπήματα εντόμων. Περιστασιακά, η κνίδωση μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα μιας άλλης συστηματικής διαταραχής, κάτι που διερευνούμε όταν η κνίδωση γίνει χρόνια και σε αυτή την περίπτωση διενεργούνται μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων και σπανιότερα βιοψία δέρματος όταν υποπτευόμαστε κνιδωτική αγγειίτιδα. Η κνιδωτική αγγειίτιδα ωστόσο συνήθως συνοδεύεται και από επιπλέον συμπτώματα όπως μπορεί να είναι ο πόνος στις θέσεις του εξανθήματος, ο σχηματισμός φυσαλίδων, ο πυρετός και ο πόνος στις αρθρώσεις.

Η κνίδωση μπορεί επίσης να αποτελεί μέρος μιας σοβαρότερης αλλεργικής αντίδρασης και θα πρέπει να απευθυνθούμε άμεσα στον γιατρό αν υπάρχουν κάποια από τα ακόλουθα συμπτώματα: 

• δυσκολία στην αναπνοή
• σφίξιμο στο λαιμό
• ναυτία ή εμετός
• κοιλιακός πόνος 
• τάση λιποθυμίας

Οξεια και χρονια κνιδωση

Η κνίδωση κατηγοριοποιείται σε οξεία ή χρόνια, με το χρονικό όριο του σχηματικού διαχωρισμού τους να είναι οι 6 εβδομάδες. Τα δύο τρίτα των κνιδώσεων είναι οξείες, δηλαδή υποχωρούν κάποια στιγμή μέσα σε διάστημα 6 εβδομάδων. 

Η χρόνια κνίδωση (ΧΚ) ορίζεται από την παρουσία κνίδωσης τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας για περίοδο έξι εβδομάδων ή και περισσότερο. Εκτιμάται ότι περίπου το 1% του ενήλικου πληθυσμού αναπτύσσει την ΧΚ σε κάποιο σημείο της ζωής τους. Οι ενήλικες την εμφανίζουν συχνότερα από τα παιδιά και οι γυναίκες συχνότερα από τους άνδρες. Στο 80 – 90% των περιπτώσεων ωστόσο δεν εντοπίζεται συγκεκριμένη αιτία.

Περίπου το 20% των ασθενών με κνίδωση εξακολουθούν να εμφανίζουν συμπτώματα μετά από πέντε χρόνια. Στους ασθενείς με χρόνια κνίδωση είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ορισμένοι παράγοντες είναι πιθανό να επιδεινώσουν το νόσημα και γι’ αυτό το λόγο, στις περιπτώσεις που αυτό είναι εφικτό, είναι καλό να αποφεύγονται. 

Αυτοί οι παράγοντες είναι οι παρακάτω: 

• Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων 
• Ζέστη, κρύο και ηλιοέκθεση
• Τριβή ή πίεση από τα ρούχα
• Μη τακτική λήψη αντιισταμινικών
• Στρες
• Η έμμηνος ρύση και συνυπάρχουσες λοιμώξεις μπορεί επίσης να επιδεινώσουν τα συμπτώματα